Za górami, za lasami... a w każdym razie, jak na dzisiejsze standardy, całkiem daleko od cywilizacji, w malowniczych górach Beskidu Niskiego, w maleńkiej wiosce Ropianka, żyje własnym drewnianym życiem dom. Dom pełen wspomnień, bogaty swoją - już prawie czterdziestoletnią - historię. Dom, pieszczotliwie zwany Chatką Malucha.

Chatka, o którą dba Akademicki Klub Turystyczny "Maluch" wita z radością każdego gościa, oferując nie tylko kubek gorącej herbaty, ale i nocleg, za który jedyną "opłatą" jest pomoc przy chatkowych pracach, szczególnie drobnej obróbce drewna, zwanej także piłowaniem, rżnięciem i rąbaniem (dotyczy tylko panów).

Drewno jest nieodzownym paliwem serca Chatki - kuchni. To na niej wspólnie gotuje się same obiadowe pyszności oraz przeróżne smakołyki. A przy wielkim stole odbywa się co wieczór radosne śpiewogranie, toczą się rozmowy, opowiadają się bajki, anegdotki, czyta się kronikę i zapisuje się jej nowe karty.

Oczywiście, w imię pielęgnacji zdrowia psychicznego wszystkich Chatkowiczów, na co dzień otoczonych osiągnięciami współczesnej techniki, klub postanowił porzucić pomysł dociągnięcia sieci energetycznej do Chatki, pozostawiając ją niezelektryfikowaną ostoją kojącego zmysły światła lamp naftowych i świeczek.

Każdy, komu zbrzydły wszechobecne łazienki, z radością wita Łosia - czyli miejsce, do którego "król chadza piechotą" (o genezie jego nadzwyczaj frapującej nazwy możecie dowiedzieć się tylko w największej tajemnicy, zdobywając zaufanie aktualnie władającego Chatką Bacowego) oraz magiczną balię (zlokalizowaną co prawda w Kabinie Kąpielowej... ale i tak będącej wielkim indywiduum pośród rzeszy niczym niewyróżniających się kabin kąpielowych). Balię można prędko napełnić wodą bieżącą... w strumieniu lub czerpiąc ze studni wspaniałym wynalazkiem minionych wieków, zwanym żurawiem. Dla miłośników czerwonego kurka - ciepłą wodę można pobrać z garkotła gospodarczego grzanego wciąż na kuchni.

Tak, w wielkim skrócie, można opisać Chatkę Malucha.

Chatka zwykle stoi otwarta dla wszystkich przez całe wakacje studenckie (od końca czerwca do końca września) oraz w czasie losowych dłuższych weekendów (ferie zimowe, majówki, listopadówki). Latem stanowi świetną bazą wypadową do wędrówek po uroczym, skąpanym zielenią Beskidzie Niskim, natomiast zimą jest ostoją miłośników biegówek.

Gości na jedną noc przyjmujemy zawsze, na kolejne w miarę wolnych miejsc. Duże grupy powinny się zapowiedzieć wcześniej. Władzą absolutną w Chatce sprawuje Kierownik, mianowany przez Administrację - jego decyzje są ostateczne.

Jeżeli chciałbyś wiedzieć, czy Chatka jest otwarta, prosimy skontaktować się z .

Jeżeli chciałbyś odwiedzić Chatkę w wakacje zobacz
kiedy Chatka będzie otwarta oraz kto wówczas będzie kierownikiem.

Regulamin Chatki:

W Chatce nie wolno:

• lekceważyć przepisów przeciwpożarowych;
• palić tytoniu we wnętrzu budynku;
• pić alkoholu pod żadną postacią (nawet piwa) i przebywać w stanie nietrzeźwym;
• używać środków odurzających (z wyjątkiem odurzenia pięknem gór i/lub koleżanek);
• zachowywać się w sposób niezgodny z dobrymi obyczajami turystycznymi;
• używać tzw. słów publicznych;
• używać sprzętu RTV, komputerów i telefonów komórkowych (to ostatnie dozwolone jest jedynie na górze zwanej Wiertnią);
• wprowadzać psów, kotów i innych zwierzów bez zgody Kierownika;
• przebywać z małymi dziećmi (poza okresem wyznaczonym);
• ignorować poleceń Kierownika i rad starszych;
• zakłócać odpoczynku i snu innych;
• brudzić i nie sprzątać po sobie (m.in. pozostawiać brudną wodę w miskach!);
• myć się i wylewać mydlin lub innych nieczystości w okolicy studni;
• wyczyniać dzikich harców na „antresolach” w 4. pokoju – wytrzymałość tych konstrukcji nie jest nieograniczona;
• niszczyć owoców pracy innych.

Wszyscy goście mają natomiast moralny (i administracyjny!) obowiązek:

• zgłosić się do wpisu do książki meldunkowej, a na żądanie Kierownika okazać dokument określający tożsamość;
• sprzątać po sobie;
• ustąpic miejsca przy stole turyście, który jest głodny lub zmęczony;
• dbać o ład, porządek i czystość w Chatce i jej otoczeniu;
• przynosić, rżnąć i rąbać drewno na opał;
• troszczyć się o bezpieczeństwo p-poż.;
• pomagać w pracach chatkowych;
• stosować się do wskazówek Kierownika.